28. august 2013

Me fekk 8.plass i London-OL!


MARLIES MEJIAS ER ”VÅR”!

Ho kom til oss i 2005 på ein gamal rusten ”russar” utan gear. 

Ho fekk den første skikkelege raceren av oss i 2006, og vann det meste av det ho stilte opp i. Sjekk lårmusklane på 13åringen som her får diplom av Jørn Markeng, ein særs viktig mann for sykkelprosjektet.

”Pedalpigane” i Kristiansand tok Marlies under sine venger i 2011. Her i Pedalpigedrakt med sponsa pulsklokke og GPS under oppkøyringa til OL i London.

Her på velodromen i London-OL, der ho fekk 8.plass! (med fråverande cubansk støtteapparat)

For å promotere cubansk damesykling og skaffe like godt utstyr som konkurrentane, inviterte ”Pedalpigane” Marlies til å sykle ColorLineSetesdalTour 25. mai i år. Men takka vere misunnelege cubanarar utan fungerande kroppsdelar over skuldrane, blei ho nekta å dra.

Me seier ikkje meir.

26. august 2013

”SYKLER TIL CUBA” 2012
- EIT STRÅLANDE ÅR


2012 blei eit strålande år. Me passerte 7000 syklar til Cuba. Me har brukt 13 år på det, ja vel, men dei kan prøve dei som vil, om det no er politikarar eller bistandsbyråkratar.

Det krever masse arbeid og mange gode hjelparar. Og ikkje minst, alle dei som har sansen for eit lite dugnadsprosjekt langt oppi dalom, og støtter oss med pengar. Me er ikkje flotte nok for sentrale politikarar, men me driv på dugnad og kjem heilt fram til mottakaren, og det har mange sansen for. Så me har klart å få inn nok pengar både til frakt, innkjøp av dekk og delar, og også til transport og nokre syklar/sykkeldelar på Cuba.

2012 blei også det året me fekk 8. plass på velodromen i London-OL, me fekk gjort ferdig adm. og garderobebygg ved fotballbanen i Pueblo Nuevo og me fekk ”shina opp” Sigurd Åsland sin verkstad i Aguacate.

For å ta dei seiste bileta me la ut i 2012, her er sykkelen til William Kristiansen Fagermann kome fram til ein liten kar utanfor Playa Baracoa.



Raceren me fekk på Miljødagen i Tresse gjekk til Osmel i Aguacate. Han har kone og ein son og tener 9 USD i månaden(!) som nattevakt. Så utan oss, ville draumen om å bli syklist stadig ha vore like fjern.